Tym razem postanowiliśmy napisać coś o dawnych tradycjach. Obecnie bardzo często są pomijane, my zdecydowanie jesteśmy zwolennikami tradycji i pielęgnujemy pamięć o nich 🙂 Zapraszamy do przeczytania.
Niech ostatni dzień roku nie kojarzy się wyłącznie z zabawą do białego rana oraz wystrzałem szampanów i noworocznymi życzeniami pomyślności.
Jeszcze nie tak dawno był to dzień w którym wróżono sobie, aby dowiedzieć się, co czeka nas w nadchodzącym roku.
Dawniej zabawa sylwestrowa obywała się bez hucznego balu, zapraszano do domu wybranych gości i w małej kameralnej atmosferze spędzano ten wyjątkowy czas. Uważano, że w taki dzień nikt nie powinien być sam, a okres hucznych zabaw powinien rozpocząć się dopiero po święcie Trzech Króli.
W noc sylwestrową gospodarze udawali się do sąsiadów, gdzie okręcali drzewka słomą. W drodze powrotnej nieśli je naprzemiennie na plecach. Według wierzeń niesiony ciężar miał świadczyć o tym, jak duże plony osiągną w kolejnym roku.
Wróżby małe i duże.
Wiele wróżb pojawiających się tego wieczoru było bardzo podobnych, do tych andrzejkowych. Dlatego też bardzo często kierowane były do Pań, które oczekiwały na zamążpójście.
W każdej z izb znajdował się kominek, gdzie po polana wysyłane były młode dziewczyny. Zgodnie z wierzeniami ta, która przyniosła w naręczu największą ilość drzew w przyszłym roku miała wyjść za mąż.
Lano również wosk i ołów oraz rzucano butami. W miarę upływu czasu porzucono część wróżb na rzecz Andrzejek i Katarzynek.
Bardzo często żony gospodarzy w domostwach umieszczały główki czosnku oraz przedmioty wykonane z żelaza. Czosnek oczywiście miał chronić, nie przed wampirami ale przed wszelkimi urokami.
Żelazo miało za zadanie pomóc przezwyciężyć wszelkie trudy i nieszczęścia jakie miałyby w przyszłości spaść na rodzinę.
Nieco pogańskim zwyczajem było ustawianie stolika z miękkim nakryciem na środku głównego pomieszczenia. Działo się tak, ponieważ wierzono, iż jest to wyjątkowa noc należąca do duchów i powinno się przyjąć je z godnością i pełną wygodą.
Z tego powodu również rozpalano ogień w kominku, aby w izbie było ciepło i pilnowano aby nikt do rana nie przestawiał stołka ze środka pomieszczenia.
Jedną z ciekawostek może być, sposób w jaki szlachta spędzała nowy rok. Strzelano z rusznic, aby uczcić zakończenie mijającego roku.
Strzały poza elementem celebrowania, miały za zadanie zabezpieczyć domy, wierzono że mają moc odstraszania piorunów oraz chronią przed chorobami.
Pierwszy dzień nowego roku.
Zgodnie z tradycją rozpoczynano go mszą w kościele. Uważano, iż ten kto wstanie wcześnie, ten szybciej zaprosi dobrobyt do domu.
Wraz z upływem czasu ten dzień został przeniesiony na święta Wielkiej Nocy i nazwany został wyścigiem gospodarzy.
Dawniej wierzono również, iż złe samopoczucie, pogoda oraz wiele innych czynników może być wskaźnikiem tego, co czeka ludzi w nadchodzącym roku. Dla przykładu wietrzna pogoda wróżyła wysyp owoców w sadzie.
Ludzie również próbowali wróżyć sobie z gwiazd. Dobrą wróżbą była duża liczba gwiazd na niebie, co oznaczało dużą ilość jajek zniesioną przez kury. Oczywiście z wróżenie z pogody powiązanych było sporo powiedzeń oto kilka z nich:
- Gdy Nowy Rok mglisty, zboża jeść będą glisty.
- Gdy na Nowy Rok pluta, ze żniwami bÄ™dzie pokuta.Â
Oczywiście pierwszy dzień nowego roku był doskonałym czasem na składanie sobie życzeń, wierzono, że przynoszą one spełnienie jeżeli są składane ze szczerego serca. Po noworocznej mszy, wszyscy udawali się na obiad, gdzie składano życzenia. Wszystko przebiegało zgodnie z określonymi regułami:
- Dzieci składały życzenia rodzicom
- Panowie składali życzenia sługom
- Młodzieńcy kawalerowie składali życzenia pannom
- Bogaci składali życzenia ubogim
Składanie życzeń było niesłychanie istotne, nawet do to stopnia że wysyłano posłańca z listem, kiedy nie można było złożyć ich osobiście. Ten zwyczaj rozpowszechnił się całkowicie za czasów króla Stanisława Augusta.
Źródło:
http://www.kolonaukowe.edu.pl/wrozby-sylwestrowe-i-noworoczne-zapomniana-tradycja
